klasa 3 a - Prosimy Boga o jedność i pokój

Kochane dzieci cieplutko pozdrawiam i zapraszam do modlitwy:

W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.Amen

Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą,

błogosławionaś Ty między niewiastami,
i błogosławiony owoc żywota Twojego, Jezus.
Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi teraz i w godzinę śmierci naszej.Amen

Niebieska czy biała 

„Od rana w domu jest wielkie zamieszanie. Tato ubrany w garnitur i białą koszulę właśnie zakłada krawat. Mama w przepięknej niebieskiej sukience poprawia przed lustrem włosy. Rodzice z wielką miłością w oczach spoglądają na córeczkę ubraną w białą szatę komunijną. Jeszcze tylko wianek na głowę, medalik, książeczka do nabożeństwa... Zosia podchodzi do swej ukochanej babci i pyta: – Babciu, zobacz jak pięknie wyglądam w tej białej sukience! Czy Ty też miałaś taką sukienkę? – Nie, Zosiu. Kiedy ja przystępowałam do Pierwszej Komunii Świętej, trwała druga wojna światowa. Większość kościołów była pozamykana. Ludzie byli bardzo biedni. Często brakowało nawet na chleb. Moja mamusia uszyła mi niebieską sukienkę z białym kołnierzykiem. – Niebieską? – ze zdziwieniem zapytała Zosia. – Tak, niebieską. Kolor sukienki nie był dla mnie najważniejszy. Byłam szczęśliwa, że mogę przyjąć do swego serca Pana Jezusa. O jak bardzo się cieszyłam, gdy po raz pierwszy się wyspowiadałam, a potem po raz pierwszy przyjęłam Komunię Świętą; moje serce było napełnione pokojem…” Bardzo źle żyło się ludziom w czasie wojny i okupacji. Życie w pokoju jest wielkim pragnieniem i potrzebą każdego człowieka. Można wtedy spokojnie uczyć się, bawić, pracować. Jednak człowiek potrzebuje także innego pokoju – pokoju serca, wewnętrznej radości. Takim prawdziwym pokojem obdarza nas Chrystus.

Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam. Nie tak jak daje świat, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze ani się lęka. J, 14, 27

Chrystus ukazał nam, co to znaczy mieć pokój w sercu. Swoim pokojem obdarzał otaczających Go ludzi. Umierając na krzyżu, jako Baranek Boży, przebaczył swoim oprawcom, zwracając się do Boga słowami: „Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią” (Łk 23, 34). Dziś także Pan Jezus odpuszcza nasze grzechy, wybacza przewinienia oraz wzywa, byśmy i my nieśli przebaczenie tym, którzy nas ranią i krzywdzą.

Podczas każdej Mszy Świętej kapłan, w imieniu wszystkich zgromadzonych, prosi Chrystusa: „nie zważaj na grzechy nasze, lecz na wiarę swojego Kościoła i zgodnie z Twoją wolą napełniaj go pokojem i doprowadź do pełnej jedności”. Następnie ksiądz przekazuje pokój Chrystusowy i zachęca nas, byśmy czynili podobnie. Ukłon głową czy gest wyciągniętej dłoni oznacza, że życzę drugiej osobie tego, co dobre, pragnę zgody, obdarzam pokojem; a jeśli kogoś skrzywdziłem – proszę o przebaczenie.